De klimwedstrijd

Met startnummer 5 mocht ik vanmorgen, vanuit het dorpje La Villa, vertrekken voor de wedstrijd om de Klasbaktrofee. De finish lag op de top van de passo di Valparola (2198 mtr).  De tien renners waren op bot gemotiveerd om deze felbegeerde trofee vanavond tijdens de ceremonie in ontvangst te mogen nemen. Rond 10.30 u. kreeg de 1^e renner het sein te vertrekken. De temperatuur lag rond de 8 graden op 1400 meter met lichte regen. Tijdens de klim, zo rond de 1700 meter kwamen kleine sneeuwvlokjes ons tegemoet. Vanuit een touringcar en auto’s werden we aangemoedigd. Lichte sneeuw veranderde in dichte sneeuw. Waar ben ik in godsnaam mee bezig, vroeg ik mij af in de wedstrijdklim. Als tweede finishte ik, net zoals in 2011 op de Plockenpas. Nadat we allemaal waren gefinisht, doken we het restaurant in om te warmen.

Het bakje cappuccino ging er dan ook lekker in. Ben niet een bange afdaler, mar diesmal wol. Slecht zicht, nat wegdek en kou waren de tegenstanders. Blij was ik met een warme douche in hotel Ustaria Posta in Pedraces.

Woensdag

Het regent. Voorspelling voor vandaag is wisselvallig. Hopen dat het droog wordt, zodat we toch nog wat klimkilometers kunnen maken. Uiteindelijk is het al twee uur geweest voordat we vertrekken. De keuze is gevallen op passo delle Elbe(1987 mtr). Wat opvalt, is de weinige sneeuw die we tegenkomen. Een klim met een venijnig stijgingspercentage. 

Op de top is het grijs van de nevel. Warm aankleden en naar beneden afdalen. Het wegdek is nat. Voorzichtig wordt er afgedaald. Daarna nog 10 km. lichtelijk omhoog naar Pedraces. Uiteindelijk nog prima fietsweer ook.

Maandag/Dinsdag

Maandag verplaatsing van het hotel in Predazzo naar hotel Ustaria Posta in Pedraces. ’s-Middags de passo Campalongo en Falzerego beklommen. Boven de 1700 meter komt je in de witte wereld.

Dinsdag de Sella Ronda met de passo’s Gardena, Sella, Pordoi en de Campalongo. Vervolgens nog gedeeltelijk (8km) de Falzarego van de andere kant beklommen. Voor het afdalen muts, handschoenen en de windbreker aan. Daarna zie je weer uit naar de klim om warm te worden. Maandag en dinsdag beide droog en sneeuwvrije wegen. 

Een mooie dag

De dag van de cyclo, ware het niet dat deze is afgelast. Bad weather conditions. Jammer, het is niet anders. Het is een besluit dat je niet zomaar neemt, lijkt mij. De weersvoorspelling zag er goed uit. De koersdirecteur besloot de korte variant van 66 km. te rijden en de slotklim passo Pampeago. Rond 10.30 u. vertrok het peloton vanuit Predazzo. Geen vuiltje aan de lucht, mooi droog weer, wel fris. De kledingkeuze is moeilijk met de omstandigheden. Gister was de afdaling erg koud. De maximale hoogte lagen gemiddelde rond de 1.400 meter.Als slotstuk kwam de Pampeago. De top lag op 1.983 meter. De laatste 5 kilometer lag het stijgingspercentage rond de 15%. Rond de 1.700 meter licht sneeuwvlokjes. Het landschap veranderde van groen naar helemaal wit. Bijna op de top moest je van de fiets stappen om lopend door de sneeuw de weg te vervolgen. 

passo Pampeago

Nu begreep ik onder andere waarom de Marcialonga was afgelast. De afdaling ging zeer voorspoedig. Geen haarspeldbochten en hoge snelheden werden bereikt. Vandaag 1.700 hoogtemeters. Morgen is verplaatsing naar het hotel in Pedraces.

De kop is er af

Na een reis van 14 uur gister aangekomen in Predazzo (It) voor de fietsweek.  Onderweg in Italië kwam de sneeuw ons tegemoet en de temperatuurmeter in de auto daalde tot 2 graden boven nul. De cyclo van Marcialonga voorkomende zondag is afgelast. Onderweg kregen we een sms-je van de organisatie: Due to the bad weather conditions 7th Marcialonga cycling is cancelled. Thanks for your understanding. Dat is balen, we moeten maar zien hoe en wanneer er gefietst zal worden. Het programma zal komende week wel aan het weer aangepast worden.

Vanmorgen 8.30 u. aan het ontbijt. Daarna naar de startlocatie van Marcialonga. De cyclo is verplaatst naar 7 juli. Helaas!

Vanmiddag omgekleed om de passo Rollo te beklimmen. De klim begint in Predazzo en eindigt 20 km. Welke kleding moet nu aan. Het is in het dorp knap fris. Het zonnetje schijnt en de temp. Zal rond de 8 graden liggen. Tijdens de klim het winterjack los, muts en handschoenen uit. Prima klimweer. Het wegdek is schoon, maar verder om je heen is het allemaal sneeuw. Bizar!

De afdaling van 20 km. was erg oud. Onderweg nog wat lichte regen en sneeuwval. De douche bracht mij weer op temperatuur.

Elfstedentocht

Vandaag voor de 26e keer aan de start bij de ‘’Friese Elfstedentocht’’. In 2008 was de laatste keer dat ik aan de tocht heb deelgenomen. Ik was er klaar mee. Veel deelnemers, einden lopen enz. Maar in de voorbereiding op Homeride.nl pasten deze kilometers perfect in het plaatje. Ik had tegen mijn coach gezegd. Een vroege kaart dan ga ik. Afgelopen vrijdag kwam ze met een kaart van groep 2 op de proppen.

Half vier ging de wekker. Broodje eten en op weg naar Bolsward. Voorspoedig werden de kilometers afgelegd. In Dokkum 20 minuten wachten en ruim een half uur later thuis aan de pannenkoek.

Aangekomen in Bolsward kon ik rustig van de soep genieten.  De tijdcontrole hield mij wederom tegen. In Stavoren bedroeg de wachttijd ruim een half uur en dat in het natte pakje. Voor twee uur mocht ik de medaille in ontvangst nemen. Genoten heb ik vandaag. Er werd gereden alsof we profs waren. Het gemiddelde was dan ook 3. Zo zie je mij volgend jaar wel weer aan de start. Nu in de rust voor de andere discipline klimmen in de bergen. Weer andere koek

I’M READY!!!

Komende maand staan er grote uitdagingen op de rol. Een mooi en ook zwaar programma. Pinkstermaandag de ‘Elfstedentocht’, een week in het Italiaanse hooggebergte en 15/16 juni de sponsortocht Homeride. Loop al even mee in het peloton en weet wat mij te wachten staan.

Dolomieten marathon (2003), Trois ballon(2005), Dreilandergiro(2007), L’Ardechoise(2009) en Dolomiten Radrundradfahrt(2011). De  Elfstedentocht(25x) , meerdere Belgische klassiekers enz. behoren tot de palmares.

Als ervaren renner weet ik dat een goede voorbereiding van belang is. Al vroeg in het seizoen de sportkeuring bij het SMA ondergaan, kilometers gemaakt en een beetje om het gewicht gedacht. Deskundige over de vloer met betrekking tot vitamines. Echt alles is uit de kast gehaald om goed voor de dag te komen. Vanmiddag een klein rondje van 52.km.gefietst om de spieren soepel te houden. Met een goed gevoel ga ik al deze uitdagingen aan en heb er veel zin in.

Met trots kan ik dan ook zeggen I’M READY!!!

Woensdagmiddag

Het onstabiele weer zorgde ervoor dat ik niet zoveel zin had een duurrit.
Dan vanmiddag maar even op de mountainbike ervan tussen.
Getraind op de disciplines kracht en snelheid. Op de weg en- off the road.
In de korte broek met jack. Met en- zonder muziek. Henk R. op de racefiets gespot en gesproken.
Na 40 km.voldaan naar huis en straks op naar de “beneFietsavond”.

Preride

Voor de sponsortocht Homeride stond gister de Preride op het programma.  Om 8.50 u. vertrokken 3 fietsfriezen/homeriders met de trein naar Groningen.  Bij McDonalds werden we ontvangen met koffie. Door de organisatie kregen we een korte uitleg over het gebruik van het GPS systeem dat gebruikt gaat worden op 15/16 juni.

Rond de klok van 11.00u vertrok een groep van 16 renners richting Leeuwarden. De weersvoorspelling bleek te kloppen. Een enorme plensbui zorgde ervoor dat ik geen droge draad meer om het lijf had. In een lekker tempo van  26 a 27 km. p. uur opboksend in de wind blijkt Groningen niet eens zover van Leeuwarden af te liggen. De kop werd regelmatig afgewisseld door de deelnemers uit Groningen, Drenthe en Friesland. Goed getrainde renners die allemaal voor hun doel fietsen en een afstand niet schuwen. Onderweg even snel een broodje uit de achterzak en plaspauze waren de enige rust/herstelmoment. Met een nat pak is dat dan ook niet fijn om lang stil te staan.  In het zicht van de haven (Harlingen) een renner ca.3 km voor de Big M een lekke band.

Na exact 93,6 km. vanaf de start de 1^e halte plaats voor Homeride. Het warme broodje ging er dan ook wel in. De terugweg van Harlingen naar Leeuwarden werden in een hoog tempo afgelegd. Twee renners van Groningen de stad door geloodst en kon na 125km. onder de warme douche.

Aankomende woensdagavond de “beneFietsavond”  voor Homeride vanaf 20.00 uur in Ien & Mien (Goutum).

Sponsorpagina voor team Tc. De Fietsfriezen  

http://www.homeride.nl/sponsor/sponsorformulier.html?team=team-fietsfriezen

Daar ben ik weer!

Iedereen bereidt zich voor de Italiaanse week op zijn eigen manier voor. Er zijn renners waar je helemaal niet weet hoe zij zich voorbereiden, de een blogt of prestaties kun je aflezen van de app ‘’endomondo’’ of je fiets een tocht met een Italieganger(s). Ik heb gekozen voor een radiostilte op het blog. 

Te druk met de voorbereiding.

De voorbereiding kende afgelopen weekend een dieptepunt.  Het dieptepunt is een hoogtepunt geworden voor mijn cluppie CAMBUUR!! Wat is de promotie gevierd. Toch nog 40 km. kunnen wegtrappen op de volgende dag. Nee, dezelfde dag nog. Blokkeerde aan alle kanten. Direct rust gezocht. De zondag kon ik mij nog steeds niet zetten om op de fiets te stappen. Wetende dat trainingsachterstand dodelijk is en de concurrentie niet stil zit, besloot ik mij vandaag te trakteren op een pittige training. Afzien, pijnlijden om de “achterstand” te niet te doen. Fonejacht drie keer beklommen, aquaducten Grou en Akkrum en de Oude Schouw. Allemaal op het grote blad. De man is terug en de vorm komt eraan.

wachten voor een kudde schapen

Wat heb ik de afgelopen weken nog meer gedaan. Lang weekend met kilometers en hoogtemeters in Limburg en de Belgische Ardennen. Aangesloten was een nieuwe wielerploeg in het peloton nl. Via Data. Een ploeg waar wij komende tijd meer over gaan horen. Een prima locatie in Valkenburg was geregeld door de koersdirecteur.

Verder zijn er de toertochten Juweel van Leeuwarderadeel en de Princenhoftocht verreden  (samen 260 km).

De komende weken voor Marcialonga kilometers maken en rustig blijven. Niet praten met de pers voor het heroisch gevecht op de passo Pordoi. Een renner wil al een roze feestje, zo staat in een krantenknipsel vermeld. In het peloton wordt al af gevraagd “zelfvertrouwen of arrogantie”. Ook de koersdirecteur zaait twijfel in een mail. Na de top van de passo Pampeago wordt doorgereden naar de top van de passo di Alpe de Pampeago. Ik citeer: “de klim wordt moordend met ruim 10 km met meer dan 10% gemiddeld!”
Ben ik wel goed genoeg?  Binnenkort maar weer naar de Fonejacht.